Sinterklaasje, bonne, bonne, bonne......

Het geloof in de goedheiligman was vorig jaar al verdwenen. Dochterlief wist hoe het in elkaar zat met onze grote kindervriend. Natuurlijk was ze dat in nabijheid van Sinterklaas even vergeten, je kan beter geen risico nemen.

Dit jaar is er geen twijfel meer. De wensenlijst is onverminderd lang, maar gelukkig is er nu ook het besef dat dat niet allemaal haalbaar is. Ondertussen willen ze natuurlijk wel veel cadeaus krijgen. Zo kwam ook de onvermijdelijke vraag: "Mogen we wel onze schoen zetten?" Natuurlijk zeiden we eerst van niet en natuurlijk mag dat wel.

En zo kon het gebeuren dat er vanavond twee ongelovigen vol overtuiging voor de kachel stonden en een Sinterklaasliedje zongen. Want schoen zetten, betekent liedje zingen.

En nu maar afwachten of mama ehhhh, Sinterklaas wat in die schoen stopt.